سلام....خوبین؟چه خبر؟من آتوسام
اول می خواستم بگم اگه میشه وقتی نظر میدین آدرس وبلاگتون رو هم بنویسین خیلی ممنون میشیم این طوری
یه مطلبی هم در مورد تدریس پویا تو مسجد، تو مجله ی "همشهری جوان" نوشته شده بود، به نظرم جالب اومد، گفتم براتون بنویسم.پویا به مادرش می گوید:"کار پیدا کردم، تو مسجد، قراره برای بچه های بی بضاعت پایین شهر تدریس کنم".در قسمت بعدی سریال ترانه ی مادری، پویا را می بینیم که به مسجد الرسول میدان کاج (همان سعادت آباد تهران) رفته و دارد به بچه های بی بضاعت(!) آنجا درس می دهد.نمردیم و معنی بی بضاعت و پایین شهر را دانستیم. ترانه ی مادری کلا یه سریاله پر از سوتی. نمونه ی دیگه ش همون فرمولای ریاضی بوده که پویا رو تخته می نوشته.، یا اینکه هیچ کجای دنیا کسی ترم اولی ها رو آدم حساب نمی کنه، اونوقت اینجا به یه ترم اولی لقب "استاد" میدن و واسش بین افراد متخصص کارخونه کار پیدا میکنن. مضحک ترین سوتی این سریال به نظرم مربوط میشه به شخصیت سمیرا!سمیرا اینجا نقش دختری رو داره که مثلا تو سن ازدواجه و مسلما چون فیلم ایرانیه سنش نباید بالای 25 سال باشه، البته با این گریم هم کمتر از 36 سال که سن خودش باشه نشون میده و همون طرفای 27 بهش میخوره. اون وقت سمیرا چطور با این سن می تونسته دو پسر 3-4 ساله رو از خرمشهر ورداره بیاره و اینجوری تحویلشون بده.در حالیکه خودشم طبیعتا نباید اون موقع بیشتر از 7-8 (حالا ما با تخفیف می گیم 13-12 سال) بوده باشه.
یه جا دیگه هم سمیرا رو نشون میده که سر ساختمونه و مثلا خانوم مهندسه و با چادر مشکی هم اونجاس اون وقت حتی یه ذره گرد و خاکم روی چادرش نیستنویسنده های محترم، درسته که این سریال تموم شد، اما ازتون درخواست می کنم تو انتخاب شخصیت و نوشتن فیلمنامه بیشتر دقت کنید و یا انقد تابلو فیلمنامه رو عوض نکنید. به هر حال بیننده که بلا نسبت احمق نیس، می فهمه قضیه چی به چیه و سوتی هاتونو میگیره. هر چند ممکنه کسی رو به مبارکشم نیاره!نظرم دوست داشتین بدین